Kleur, vorm, contrasten… vormen de eigenzinnige stijl van Rik Wynants. Ieder schilderij is een uitdaging en een oefening in kleurschakering en nuances. Bij aanvang is tekenen en schilderen voor Rik een welgekomen afwisseling met een drukke professionele carrière in vorming en opleiding.
Hij was een loopbaan lang actief als directeur, zelfstandig trainer, coach en docent “human performance” binnen de industrie, de KMO, de social-(non) profit sector en aan de hogeschool. Vandaar dat mensen vaak terugkerend item is in het oeuvre van Rik.
Riks artistieke carrière blijft een zoektocht naar expressie met vele variaties. Aanvankelijk trekt Rik voor “tekenen en schetsen” naar Mia Verhelst bij de kunstgroep De Mart in Bonheiden. Zij geeft Rik vrij snel de goede raad om kleur in zijn werkjes te brengen. Rik gaat dus op zoek naar zijn eerste “Color Line” en komt terecht bij Harry Buyck, de gekende libero en nestor onder de Antwerpse kunstschilders. Niet alleen de start van een “vrij atelier” maar ook het begin van een artistieke vriendschap.
Bij de start van Lambermontmartre anno 1993 – nu een van de grootste open lucht kunstmarkten - is Rik één van het handjevol kunstenaars die de Parijse Place du Terte sfeer in Antwerpen importeren. Wanneer de groep “Wenduine kunstschilders” stilaan wegdeemstert, start Rik in 2009 met zijn jaarlijkse “ RiWART Expo” in het Wielingencentrum.
Eenmaal aangespoeld in Wenduine, trekt Rik naar het Vrij Atelier bij kunstacademie MAAK in Knokke. Onder invloed van Edwin Schouppe zijn nieuwe artistieke coach krijgt het werk van Rik een impressionistisch tintje. Aan het soms strak lineaire en de eerder kubistische stijl wordt een dosis kleurnuances toegevoegd. Maar het verbazend eigenzinnig coloriet blijft het “kunstmerk” van Rik. En Georges Braque blijft hem ook nu in het Vrij/Open Atelier bij de kunstacademie MAAK in Knokke,inspireren.
“Ik zie in Riks werk niet alleen een grote bewondering voor Georges Braque, maar ook interesse voor en voeling met de kleurschakeringen van de Italiaanse Futuristen uit het begin van de twintigste eeuw. Ik ben echter zeer blij dat Rik er in slaagt zijn werken een hedendaags impressie te geven. Hij volgt zijn meesters niet klakkeloos, maar penseelt probleemloos een eigen opmerkelijke kleurlijnen op doek. “ (vrij vertaald naar D.H.Lambert , journaliste et commentateur "Profilage d’art" Paris France juni 2018 )
Met de benaming zondagsschilders willen we niemand schofferen. Integendeel we hebben het hier over een passionele kunstenaar die elke laatste zondag van de warme maanden uitkiest om zijn werk te tonen op het plein voor het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten. Rik verkocht hier ooit een doek aan een Amerikaanse die een cadeau wou voor haar man. En nu hang er een doek van deze "zondagsschilder"ergens in Los Angeles. Uit "Het leven op de Antwerpse straten" in CittA, Zondagskatern bijlage bij GVA 29 juni 2013.